مقالات

موضوع بندی

جستجوی الفبایی

اشکنان | احمد آرین نیا \eškanān\، شهری کوچک و مرکز بخشی به همین نام در شهرستان لامِرد (استان فارس).
اشلیک |
اشلگل |
اشکودا | بخش مفاهیم جدید و عناوین ویژه \eškodā\، مجتمع بزرگ صنعتی و تولید خودرو در جمهوری چک.
اشلایرماخر |
اشکفت گل گل | کامیار عبدی \eškaft-e golgol\، یک فتح‌نامۀ آشوری در پشتکوه، واقع در استان ایلام امروزی.
اشکور | حسن یوسفی اشکوری نام منطقه‌ای وسیع در قسمت جنوبی و كوهستانی شهرستان رودسر از استان گیلان. وجه تسمیۀ اشكور روشن نیست. «وَر» در تداول فارسی و نیز در زبان محلی به معنای پهلو و جنب است. مثلاً «چاكور» به معنای جنب مرتع است. اتصال «وَر» به «اشك» نشان می‌دهد كه احتمالاً اشك نام جایی و یا كسی بوده است. در منابع كهن از اشكور به صورت «...
اشمیت، ویلهلم | بخش اقوام \ešmīt\ ، ویلهِلم (1868-1954 م / 1246-1332 ش)، مردم‌شنـاس و زبـان‌شناس آلمـانی، رهبر مکتب پرنفوذ فرهنگی ـ تاریخی قوم‌شناسی اروپا، و از کشیشان کلیسای کاتولیک رومی.
اشم وهو | حسن رضایی باغ بیدی \ašem vohū\، نام دومین دعا از 4 دعای مقدس زردشتی به‌گویش کهن اوستایی، موسوم به گویش گاهانی.
اشکنازی | بخش ادیان و عرفان \aškenāzī\، (جمع: اشکنازیم) عنوان یهودیان اروپا، یا مهاجر به سایر نقاط جهان، که اجدادشان در آلمان و اروپای شرقی زندگی می‌کردند، به زبان ییدیش سخن می‌گفتند.
اشکنوان | ندا اخوان اقدم \eškanvān\، قلعه‌ای باستانی در استان فارس که در ناحیۀ کوهستانی بلوک ابرج، در شمال غربی شهر استخر، نزدیک روستای مائین قرار داشت.
اشکنه | مریم صادقی \eškene\، از غذاهای آسان و زودپخت، از دستۀ تریدها، که تقریباً در تمامی مناطق ایران رواج دارد.
اشمونین | عنایت الله فاتحی نژاد ا اَشمونین، شهری در صعید مصر، تابع مدیریت اسیوط، در كرانۀ باختری نیل در °27 و ´47 عرض شمالی. اشمونین از كهن‌ترین شهرهای مصر به شمار می‌رود كه در روزگار فراعنه خمونو1 نام داشته، و یكی از ولایات مصر علیا و مركز پرستش الهه آنوبیس2 یا توت بوده است و یونانیان و رومیان آن را هرموپولیس ماگنا3 نامیده‌اند؛ اما نام قبل...
اشمولین، موزه | بخش هنر و معماری \mūze-ye ašmo(w)liyan\، با نام رسمی موزۀ هنر و باستان‌شناسی اشمولین، مهم‌ترین موزه از 4 موزۀ دانشگاه آکسفرد و کهن‌ترین موزۀ همگانی هنر، باستان‌شناسی و تاریخ طبیعی در بریتانیا.
اشوگبو | بخش جغرافیا \ošogbo\، شهر و مرکز ایالت اُسون، در جنوب غربی نیجریه. این شهر در کنار رود اُشون و در 80 کیلومتری شمال شرقی اِبادان قرار دارد.
اشنیتسلر | بخش مفاهیم جدید و عناوین ویژه \ešnītsler\، آرتور (1862-1931 م / 1241-1310 ش)، نمایشنامه و داستان‌نویس اتریشی.
آشوت |
آشوری، زبان |
اشوداد | پرویز رجبی \ašodād\، یا اَهلوداد، خیرات پرهیزکاران زردشتی بـه قدر توانایی در روزهای گاهنبار (ه‍ م)، همچنین خیرات به روحانیان (اوشیدری، 113؛ نیبرگ، II / 11).
اشوگهشه | بخش ادیان و عرفان \ašvaghoša\، (سدۀ 2 م)، خطیب، شاعر، نمایشنامه‌نویس و فیلسوف بزرگ بودایی از شمال هند.
اشی | بخش ادیان و عرفان \ašī\، (ح 352- ح 427 م)، عالم، یهودیِ بابلی، تدوین‌گر تلمود بابلی و از مفسران میشناه (اقوال و احکام ربیها پیش‌از سدۀ 3 م).
آشیرواد | جهانگیر اوشیدری \āšīrvād\، دعای طلب خیر و برکت در مراسم عروسی زردشتیان هند.
اشوینچیم |
اشنابل | بخش موسیقی \ešnābel\، آرتور (1882-1951 م / 1261-1330 ش)، نوازنده، آموزگار پیانو و آهنگ‌ساز اتریشی که بعدها تابعیت آمریکایی را برگزید.
اشویل | بخش جغرافیا \ašvīl\، شهر و مرکز شهرستان بِنکِم، در قسمت غربی مرکز کارولینای شمالی (ایالات متحده).
آشویتس |
آشوب | صغری دودانگه , ناهید دادبه \āšūb\، تخلص دو شاعر، یکی مازندرانی، دیگری هندی:
آشورنصیرپال | پرویز رجبی \āšūr-nasīrpāl\، یا آسورنصیرپال، نام دو تن از پادشاهان آشور:
آشوکا | بخش تاریخ \āšokā\ (در سنسکـریت: اَشُکـه؛ د 238 ق‌م ؟)، آخرین امپراتور مهم از دودمان ماوریای هندوستان که حمایت جدی او از دین بودایی در دوران فرمانروایی‌‌اش (ح 265- 238 ق‌م؛ یا به گفته‌ای 273-232 ق‌م) موجب گسترش هرچه‌بیشتر این دین در سرتاسر هندوستان شد.
اشون | پرویز رجبی \ašavan\، یا اَشاون، دارنده یا پیرو اَشَه (ه‍ م). این اصطلاح در جای‌جای اوستا بـه پیرو و معتقـد بـه راستی، در برابر درِگوَنت (دروند، دروغمند و پیرو دروغ) اطلاق می‌شود ( گاهان ... ، 113).
اشه | پرویز رجبی \aša\، یا اَرْته، راستی، درستی، حقیقت، جوهر قانون و قانونمندی، و مظهر نظم جهانی در آیین زردشتی.
آشیر | بخش ادیان و عرفان \āshīr\، یا آشر، یکی از قبیله‌ها یا اسباط (ه‍ م) دوازده‌گانۀ اسرائیل که به هشتمین پسر حضرت یعقوب (ع) ــ پسر دوم او از زلفه، کنیز لیه (زن اولش) ــ نسبت داده می‌شود.
اشی | مریم سینایی \ašī\، اسم عام در گاهان (یسن 4:28، 1:43، 48: 8، 10:51) با معانی دوگانۀ پاداش، کیفر و تاوان (اجر و جزا)، و در اوستای متأخر (مثلاً یسن 3:9، 3:56) به‌معنای پاداش، بهره، سهم و آنچه به دست می‌آید.
اشنان | مرضیه کاظمی \ošnān\، گونه‌های متعددی از گیاهانی علفی تا درختچه‌ای، از تیرۀ اسفناجیان، با ارتفاع متنوع، گلهایی منفرد تا مجتمع و متراکم (زرگری، 4 / 227- 228؛ قهرمان، 1 / 52؛ مظفریان، 500- 501؛ زاهدی، 162؛ گل‌گلاب، 227؛ ثابتی، 350- 351).
آشوربانیپال | بخش تاریخ \āšūr-bānīpāl\ (در اکدی: آشور بانی اَپلی؛ اش‍ سدۀ 7 ق‌م)، آخرین شاه بزرگ کشور آشور (سل‍ 668- ح 627 ق‌م)، و مؤسس کتابخانۀ سازمان‌یافتۀ خاورمیانه در عهد باستان در نینوا.
آشوراده | حسین قره چانلو آشوراده، یا عاشوراده، آبادیی در منتهى‎الیه شبه‎جزیرۀ میانکاله، در جنوب‎شرقی دریای مازندران با 1260 نفر جمعیت (مرکز آمار ایران، 15 / 47) و‌°54 و‌´1 طول شرقی و‌°36 و‌´55 عرض شمالی. آشوراده از دو جزءِ «آشور» (عاشور) که ظاهراً نام شخص، از نامهای رایج میان ترکمانان است و «آده» ترکی به معنی جزیره (جزیرۀ آشور) فراهم...
اشور | بخش ادیان و عرفان \aššūr\، همچنین اسّور و اسشور (که ظاهراً در اصل انشور بوده است)، خدای شهر باستانی آشور، شهری که از قدیم‌ترین زمانها نام او را بر خود داشت، و خدای ملی کشور آشور تا پایان حیات این امپراتوری، و پس‌از آن.
آشور | پرویز رجبی , نوری سادات شاهنگیان \āšūr\، عنوان سرزمین و شهری باستانی در دو کرانۀ دجله، از زاب کوچک تا مرکز سوریه و عراق امروزی.
اشمیت، هلموت | بخش مفاهیم جدید و عناوین ویژه \ešmīt\، هلموت (ز 1918 م / 1297 ش)، صدراعظم آلمان غربی (1974-1982 م). او از سیاست‌مداران مؤثر در حزب سوسیال‌دمکرات آلمان و ناشر هفته‌نامۀ پرخوانندۀ دی تسایت بود.
اشمیت ـ رتلوف | بخش هنر و معماری \ešmīt-rotlūf\، کارل (1884-1976 م / 1263-1355 ش)، نقاش، گراورساز و گرافیست آلمانی.
اشنونا | بخش جغرافیا \ešnūnnā\، یا اشنونه، تل‌الاسمر امروزی، شهری باستانی در درۀ رود دیاله، در 32 کیلومتری شمال شرقی بغداد.
اشنور فون کارولسفلد | بخش هنر و معماری \(ešnor fon kārolsfeld(t\، یولیوس (1794- 1872 م / 1208- 1289 ق)، نقاش و طراح آلمانی.
آشیکاگا | ندا اخوان اقدم \āšīkāgā\، آتسوجی (1893-1983 م / 1272-1362 ش)، ایران‌شناس ژاپنی، متخصص فرهنگ و زبانهای باستانی ایران.
آشیکاگا | بخش جغرافیا \āšīkāgā\، شهری در استان توچیگی در هونشوی ژاپن. آشیکاگا در کنار رود واتاراسه واقع شده است.
آشیل | بخش ادیان و عرفان \āšīl\ ، (در یونانی: آخیلِّئوس)، جنگجوی افسانه‌ای یونان و قهرمان کتاب حماسی هُمر، ایلیاد، که به‌علت شهرت و اهمیتی که در جهان یونانی پیدا کرد، سایر سرایندگان و تراژدی‌‌نویسان نیز به زندگی او پرداختند.
اصحاب ایکه | فرامرز حاج منوچهری ام قومی یاد شده در قرآن كریم كه رسالت پیامبر خویش، شعیب (ع) را نپذیرفتند و بر ستمكاری خود اصرار ورزیدند. یاد اینان 4 بار در قرآن كریم، در سوره‌های حجر (15 / 78)، شعراء (26 / 176)، ص (38 / 13) و ق (50 / 14)، به میان آمده، و در كنار اقوامی چون ثمود، قوم لوط و قوم تُبَّع جای گرفته است. این قوم در منابع قصص، غالب...
اصحاب رس | فرامرز حاج منوچهری قومی كافر كه به گفتۀ قرآن كریم پیامبر خویش را تكذیب كرده، به قتل رساندند. این تركیب 2 مرتبه در قرآن كریم به ترتیب در سوره‌های فرقان (25 / 38) و ق (50 / 12) در كنار اقوام دیگری چون عاد، ثمود و قوم نوح (ع) به كار رفته است. در این آیات و آیه‌های پیش و پس از آن، اصحاب رس به عنوان قومی بد دین معرفی شده‌اند كه از پ...
اصحاب فیل | فرامرز حاج منوچهری عنوان قومی كه یاد آن تنها یك بار در سورۀ مكی فیل آمده، و داستان آن در روایات و تفاسیر با حملۀ ابرهه به مكه مربوط شده است. در قرآن كریم بدون هیچ گونه توضیح و تفسیری دربارۀ این قوم، چنین می‌یابیم كه خداوند، به سبب نیرنگ این قوم، پرندگانی را كه از آنان به ابابیل یاد شده، فرو فرستاد كه با پرتاب كردن سنگهایی از «س...
اصانلو | علی بلوکباشی یا اُصالو، نام گروهی ایلی ـ عشایری از اقوام ترك زبان ایران. نام این گروه عشایری در متنهای تاریخی به صورتهای گوناگون اوسالو (اسكندربیك، 2 / 1085)، اوصالو (افشار، 11)، اسانلو، آسانلو (ظل السلطان، 43، 63) و اوصانلو (اعتمادالسلطنه، مطلع الشمس، 3 / 379؛ حكیم الممالك، 30) نیز آمده است. احتمالاً نام این گروه عشایر ت...
اصحاب اخدود | فرامرز حاج منوچهری نام قومی كه در قرآن كریم از آنان یادی به میان آمده است و غالب مفسران، آنان را گروهی مؤمنانِ عذاب شده از سوی كافران دانسته‌اند.

مقالات

ورود به سایت

ثبت نام

در جستجوی چه هستید ؟

مقالات

ورود به سایت

ثبت نام